![]()
Arkadaş Z. ÖzgerAşkla Sana / Arkadaş Z. Özgerüyecek
Alnını dağ ateşiyle ısıtan yüzünü kanla yıkayan dostumseninuyurken dudağında gülümseyen bordo gülbenim kalbimi harmanlayan isyan olsunşimdi dingin gövdendeuğultuyla büyüyen sessizlikbirgün benim elimdepatlamaya sabırsız mavzer olsunbaşını omzuma yaslagöğsümde taşıyayım senigövdem gövdene can olsunsöyle bana eyölümün açıklayıcı pervanesihangi yavru tek başına yiğittirhangi yangın bir başına söndürülürah herkes susuyorhiçkimse bilmiyor içimin yangınınıah herkes mi susuyorkalbimi kalbine bağladığım dostumah herkes mi susuyorkalbi kalbimize benzeyen dostlarbir çarmıh gibi bırakıyorken kendini dünyayahayatın ateş renkli kelebekleribir bir tutuluyorken korkunç koleksiyonlar içinah herkes mi susuyorbağırsam içimdeki dehşetihırsım deler mi toprağıbeniacısıyla ondurandostumuaşkla vurduran hayatsanayaşananla harlanan bağrımın sevdasını akıttımdünyanın yeni baharınaçatlarken kadim güneşbağrım delinirken fidanların kanıylaanamın doğurgan karnıdır diyesevgilimin sütlenecek göğsüdür diyedostumun üretken gülüdür diyesana bağlandımsana sarıldımbeni umutsuz komatarihle avutma beniçünkü aşkla sınanmışım sanasana yangınla, suyla, ateşleölümle, yaprakla, şiirle sınanmışımey yaşarken kanayan acışimşekli gök, tufan, kan fırtınasıuçurum kıyısında hızla büyüyen otyapraksız bir ölümün anısı içinkörpecik kuzuların derisi içinbeni tarihle avutmaumutsuz koma beniakıtsam deliren sevdamıköpürür mü hayatı besleyen suey benim yedi başlı kartalımher başınıbir dağ başlangıcında koyanımseninböyle diri bir akarsu gibi kıvrılan gövdendirbizim aşkımızı solduranların korkusuçünki elbette bir sukendi akacağı toprağın sertliğini bilirve suyun gövdesiyle yırtılınca toprakartık ırmak mı ne denirişte devrimona benzer bir akışın hızına deniryarın ne olur bilirim benbahar gelir, otlar büyürölüm de yapraklanırbir dağ bulur uzun uzun bakarımbir çam ağacı gölgesigüzel kokular verenbir damla güneş görüncesana da gülümseyeceğim yarınşimdi senin uzanıp yattığın otlardayarın yeni bir yeşillik büy
Arkadaş Z. Özger
Pencere / Arkadaş Z. Özger
pencereyi kapamagök dolabilir içerisen neyi görebilirsinıslak bir bulutun ağışını mıpencereyi kapamakuş dolabilir içerisen neyi taşıyabilirsinkırık bir dalın yükünü müPencereyi açSoluğun çıksın dışarısen büyütmedin mi ciğerinde onuKokusu hayatı yıkasın diyePencereyi açSesin sarsın dünyayıDuyulur elbet ta ötelerdenYürek kendini tanırSevdadır / Arkadaş Z. Özger
Göğü kucaklayıp getirdim sana koklaaçılırsınsolmuşsun benzin sararmışyorgun bir işçinin yüzüne benziyor yüzünöyle bükük bakma banaçam kolonyası getirdim sanakentli dağlıların haklı sevdasınıbolu ormanlarından çarpan bir kokusanki köroğlunun ter kokusuaman kokusu, billah kokusucanlarım, canım benimüzme kendini bu kadarsana umudu öğretmeyenlerin suçu mu varbak yer yüzü ne kadar genişne kadar darDurakıtma gönlüm yaşınıgözünden öpecek bir yer bırakoy bana en yakın bana en uzak sevgili yarHasretine vur beni Giyecek çamaşır getirdim sanaadettir diye değil, sevdim diyedirbağışla, eski birazbedenim uygundur diye bedenineelimle yıkadım, ütüledimelma ağacında kuruttumGünler sarmal bir yay gibibunu unutmaBahar annemizin yemenisindeki solgun çiçektirbunu unutmaSeni ben her yerinden öperimbeni unutmakadere inansaydımsana inanırdımDüşürmem sigaramın ucundaki külü ben öyle kırık bakma banaCaddeler nasıl da genişliyorsana bunu söyleyecektimBileyli bir makas vardı yanımdasana bunu söyleyecektimHadi kes büyüyen tırnaklarındaki kirisana bunu...Oyy nasıl söyleyebilirimdeliren sevdamızın kısrak huyunuElimi tuttuttururlar, o kadarına izin verirlerkahreden bir ayrılığın çılgınlığı değil buBir isyanın kelepçeleşmiş resmidir parmaklarımızsen içerdeBen dışarda...Oyyy mahpusluk mahpusluk...Ferhat / Arkadaş Z. Özger
kara yeller ak yelleri dövendesevdanı yüreğine kuşatal sesimi vur kanının gümbürtüsünezamanıdır dağları delmenin ferhatdağların başı yaslıFerhat'ın sevdası kan ağlaryüreğin sağlam, bileğin güçlü Ferhatistesen dağlar dağlar...ateşi üfle Ferhatkörüğü iyi kullanbu can bunca hasretine dayanırsoludukça içimde sevdansevdan ki bir yakıcı kuştur yüreğimdegümbürder zulme karşı kan gibiölürsem dağlar için ölürüm Ferhatkalırsam vuruşkan şahan gibiARKADAŞ Z. ÖZGER Nüfus cüzdanında yazan adı: Zekâi ÖzgerYazar olarak kullandığı ad: Arkadaş Z. Özger
08.01.1948 Bursa doğumlu.
05.05.1973 Ankara'da öldü.
Babası: Ali, (kamu işçisi); annesi: Fahriye (ev kadını).
Bursa Altıparmak İlk Okulu’nu bitirdi; Bursa Atatürk Lisesi orta ve lise kısmını okudu.
Ankara Ün. SBF Basın-Yayın Yüksek Okulu’nu bitirdi.
Öldüğünde TRT’de program yapımcısı idi.Yayımlanan ilk şiiri “Sakalsız Bir Oğlanın Tragedyası” Soyut, Ağustos 1967 s:28Soyut, Forum, Papirüs, Yordam, Dost, Yansıma dergileri ile Ulus Gazetesi’nde şiir ve yazıları yayımlandı.Sağlığında kitap yayımlama olanağı olmadı.
Ölümünden sonra ilk olarak “Şiirler” adıyla Nadas Yayınları tarafından 1974'de basıldı.
Genişletilmiş 2. basımı “Sevdadır” adıyla Mayıs Yayınlarınca yapıldı. Kitap genişletilerek 6. baskısına ulaştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder