Görmeye ve görülmeye dair bir roman
Gözbebeği: İnsanlarda yuvarlak, hayvanların çoğunda ise dikine elips biçiminde olan gözbebeğinin çapı, irise gelen ışığın miktarına göre değişir.Karanlık ve uzaklık büyütür gözbebeğini;aydınlık ve yakınlık küçültür.Yani bu kararsız çember, ışık varsa küçülür, ışık yoksa büyür.Yakına bakarken de küçüldüğüne göre,yakın olan aydınlıktır, aydınlıktadır.Uzağın payına karanlık düşer.Zaten karanlığı kimse yakınında görmek istemez...
Aşık olunca da büyür gözbebeği;demek ki aşık olunan hep uzaktadır.aradaki mesafenin verdiği acıyı azaltmak için, maşuka ''gözbebeğim''diye hitap edilir...
...Geçmiş geçip gitmez.Hiçbiryere gitmez.Geçmiş hep bugünün içine akar.Zaten bu yüzden unutmak bu kadar önemli.Unutmak göztemizliği.Her bahar mutlaka yapılmalı.Unutmazsak yaşayamayız!Unutmazsak yaşatmayız!
JANUS:Eski roma tanrılarından olan Janus, biri arkaya biri öne bakaniki ayrı yüze sahipti.Bu sayede hem geçmişi hemgeleceği görebiliyordu.....
Gece, çiğnenmiş bir yemin gibi teselliye aç;üstündeki ölü deriden kurtulmaya çalışan bir yılan kadar yeniliğe muhtaçtı.Gece, bu seyirlik dünyada kimsenin kimseyi görmediği tek zamandı........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder